۵ نوع نمونه گزارش مالی (یک مرور کلی)

5 نوع نمونه گزارش مالی (یک مرور کلی)
گزارش های مالی اسنادی درباره سلامت مالی یک شرکت هستند، مانند گزارش های مربوط به دارایی ها، رشد، هزینه ها، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام. تحلیلگران تجاری و مالی به دلایل مختلفی گزارش های مالی تهیه می کنند، از جمله ارائه یک کسب و کار به سرمایه گذاران احتمالی یا امکان تجزیه و تحلیل یک شرکت به مالکان. درک انواع مختلف گزارش های مالی می تواند به شما در شناسایی معیارهایی که تحلیلگران برای تعیین سلامت مالی یک کسب و کار استفاده می کنند کمک کند. در این مقاله، نمونه‌هایی از گزارش‌های مالی را ارائه می‌کنیم، بررسی می‌کنیم که چرا آنها مهم هستند و تفاوت‌های بین صورت‌های مالی و گزارش‌های مالی را بررسی می‌کنیم.

نمونه های گزارش مالی

در اینجا چند نمونه گزارش مالی آورده شده است:

۱.صورت وضعیت مالی

صورت وضعیت مالی یک صورت مالی است که دارایی ها، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام یک شرکت را در یک تاریخ خاص به تفصیل بیان می کند. برخی از متخصصان از آن به عنوان ترازنامه یاد می کنند. صورت وضعیت مالی تعهدات، منابع و جزئیات مالکیت هر شرکت را در یک روز خاص برمی شمرد. اعتباردهندگان و سرمایه گذاران می توانند از صورت وضعیت مالی برای تعیین عملکرد شرکت در یک دوره خاص استفاده کنند. حساب های ترازنامه معمولاً به ترتیب معادله حسابداری هستند. این به طلبکاران و سرمایه گذاران دید مستقیمی از بدهی ها، منابع و موقعیت اقتصادی یک شرکت می دهد.

صورت وضعیت مالی می تواند به سرمایه گذاران و اعتباردهندگان کمک کند تا عملکرد فعلی شرکت را با عملکرد قبلی آن تجزیه و تحلیل و مقایسه کنند و آنها را قادر می سازد تا رشد و سلامت مالی شرکت را تعیین کنند. همچنین به آنها کمک می کند تا با مقایسه وضعیت مالی شرکت های مختلف، تعیین کنند که پول خود را کجا سرمایه گذاری کنند. مدیریت یک شرکت همچنین از صورت وضعیت مالی برای پیگیری و بهبود عملیات خود در طول زمان استفاده می کند. کارشناسان عموماً صورت وضعیت مالی را غیر قابل اعتماد و نسبی می دانند زیرا فقط منابع و حقوق صاحبان شرکت را در یک روز خاص ارائه می کند.

مطالب مرتبط: نحوه ایجاد رزومه یک تحلیلگر مالی (با مراحل و نکات) 

۲.صورت سود و زیان و سایر درآمدهای جامع

صورت سود یا زیان و سایر درآمدهای جامع یک صورت مالی است که سود و زیان یک شرکت را خلاصه می کند و عملکرد مالی آن را به گونه ای نشان می دهد که برای بسیاری از کاربران مفید باشد. این به کاربران کمک می کند تا جریان نقدی خالص و سودآوری شرکت را در آینده ارزیابی کنند. صورت سود و زیان جامع درآمد خالص حاصل از صورت سود و زیان را نشان می دهد. در مقابل، سایر درآمدهای جامع شامل تمام سود و زیان دارایی‌هایی است که یک شرکت متوجه می‌شود، که در صورت سود و زیان منعکس نمی‌شود.

صورت سود یا زیان و سایر درآمدهای جامع عملکرد مالی را برای مدت زمان مشخصی ارزیابی می کند. این دوره می تواند یک سه ماهه یا سال مالی باشد و معمولاً در بالای صورتحساب نشان داده می شود. به طور کلی حاوی اطلاعات مربوط به بهای تمام شده کالا، فروش و هزینه های عملیاتی است. نمونه‌هایی از سایر درآمدهای جامع شامل سود یا زیان تبدیل ارز خارجی، سود یا زیان طرح بازنشستگی و اعتبارات یا هزینه‌های خدمات قبلی بازنشستگی است. این بیانیه چندین کارکرد دارد، از جمله ارائه اطلاعات دقیق درآمد و خدمت به عنوان یک ابزار تجزیه و تحلیل برای سرمایه گذاران یا اعتباردهندگان.

۳صروت گردش پول نقد

صورت جریان های نقدی مشخص می کند که چه مقدار وجه نقد و معادل های نقدی وارد و خارج می شود. متخصصان همچنین از آن به عنوان صورت جریان نقدی یاد می کنند و عملکرد شرکت را در مدت زمان مشخصی اندازه گیری می کند. از این نظر مشابه صورت سود یا زیان و سایر درآمدهای جامع است. با این وجود، این متفاوت است زیرا زمان بندی تراکنش های غیرنقدی اینطور نیست به راحتی آن را دستکاری کند. صورت جریان نقدی نحوه مدیریت موقعیت نقدی یک کسب و کار را اندازه گیری می کند. این بدان معناست که شرکت چقدر پول نقد تولید می کند تا بدهی های خود را جبران کند و هزینه های عملیاتی خود را تامین کند.

صورت جریان های نقدی به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که بفهمند یک کسب و کار چگونه عملیات خود را اجرا می کند، پول خرج می کند و منابع پول را تامین می کند. این مهم است زیرا سرمایه گذاران از آن برای تعیین وضعیت مالی شرکت استفاده می کنند. در مقابل، اعتباردهندگان از صورت جریان های نقدی برای تعیین نقدینگی شرکت استفاده می کنند. اجزای اصلی جریان نقدی شامل وجه نقد ناشی از فعالیت‌های عملیاتی، تامین مالی و سرمایه‌گذاری است. آخرین مؤلفه، افشای فعالیت های غیرنقدی است. صورت‌های جریان نقدی با نمونه‌های دیگر متفاوت است زیرا شامل وجه نقد خروجی و دریافتی در آینده نمی‌شود.

۴.صورت تغییرات حقوق صاحبان سهام

صورت تغییرات حقوق صاحبان سهام شامل تطبیق مانده های ابتدایی و پایانی در حقوق صاحبان سهام در طول دوره های گزارشگری آن است. برخی از شرکت ها ممکن است آن را صادر نکنند زیرا به اندازه بقیه ضروری نیست، علیرغم اینکه جنبه رایج صورت های مالی سالانه است. صورتهای تغییرات در حقوق صاحبان سهام با مانده اولیه حقوق صاحبان سهام شروع می شود. سپس مواردی مانند سود و پرداخت سود سهام را کم یا اضافه می کنند تا به مانده نهایی برسند. ساختار کلی محاسبات صورت به شرح زیر است:

  سایر تغییرات +/- سود سهام – سود خالص + سرمایه اولیه= سهام پایانی.

صورت تغییرات حقوق صاحبان سهام رابطه بین ترازنامه و صورت سود و زیان شرکت را توضیح می دهد. همچنین شامل تمام معاملاتی است که صورت های مالی دربر نمی گیرند. اینها شامل پرداخت سود سهام، تغییر رویه های حسابداری، برداشت از حقوق صاحبان سهام و اصلاح اشتباهات دوره قبل است. این صورت به سرمایه گذاران و سهامداران کمک می کند تا در مورد سرمایه گذاری خود تصمیمات آگاهانه بگیرند. این به این دلیل است که جزئیات مربوط به گردش در حساب حقوق صاحبان سهام در یک دوره حسابداری را ارائه می دهد. این اطلاعات عموماً در جاهای دیگر صورتهای مالی در دسترس نیست. همچنین تحلیلگران مالی را قادر می سازد تا دلایل تغییرات در سرمایه سهام را درک کنند.

مطالب مرتبط: ۱۲ مهارت تحلیلگر مالی که برای موفقیت در کار به آنها نیاز دارید 

۵.یادداشت های حساب

یادداشت‌های حساب‌ها گروهی از یادداشت‌ها هستند که صورت‌های مالی در اسناد اصلی به آن اشاره می‌کنند. آنها جزئیات بیشتری در مورد اعداد موجود در حساب ها ارائه می دهند. جزئیات مربوط به ذخایر، استهلاک، موجودی، سرمایه گذاری، مزایای کارکنان، سرمایه سهام، و موارد احتمالی است. این اعداد ضروری هستند زیرا حساب ها بدون آنها ناقص می مانند. سرمایه گذاران از یادداشت ها برای درک جزئیات گم شده یا ناقص از اسناد اصلی حساب ها استفاده می کنند. نمونه هایی از یادداشت ها شامل تفکیک جغرافیایی فروش است که به سرمایه گذاران کمک می کند تا اقتصادهای ملی مختلف و جزئیات بدهی ها و دارایی ها را درک کنند.

یادداشت های مربوط به حساب های مالی برای حسابرسی ضروری است. این امر به این دلیل است که حسابرسان بررسی عمیقی از اطلاعات موجود در گزارش های مالی، از جمله یادداشت های مربوط به حساب های مالی انجام می دهند. یادداشت ها به حسابرسان کمک می کند تا مناسب بودن سیاست های حسابداری شرکت را تعیین کنند. آنها همچنین به حسابرسان کمک می کنند تا تعیین کنند که آیا یک شرکت به درستی سیاست های حسابداری را اعمال می کند و اینکه آیا گزارش مالی به طور دقیق سیاست ها را منعکس می کند یا خیر. یادداشت های حساب مالی می تواند اطلاعاتی را در مورد مسائل اساسی مربوط به سلامت مالی کلی یک شرکت ارائه دهد. جنبه‌های مشترک یادداشت‌ها شامل مبنای ارائه، رویه‌های حسابداری و ارزش موجودی است.

اهمیت گزارش های مالی

گزارش های مالی برای مدیریت شرکت، سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سهامداران ضروری است. در اینجا چند دلیل برای اهمیت آنها آورده شده است:

  • آنها اطلاعاتی را برای برنامه ریزی، تجزیه و تحلیل، محک گذاری و تصمیم گیری در اختیار مدیریت شرکت قرار می دهند.
  • آنها اطلاعات را با مروجین، سرمایه گذاران، ارائه دهندگان بدهی و اعتباردهندگان به اشتراک می گذارند تا به آنها اجازه دهند تصمیمات منطقی در مورد سرمایه گذاری یا اعتبار بگیرند.
  • آنها جزئیاتی را در مورد چندین جنبه از یک شرکت دولتی به سهامداران و مردم ارائه می دهند.
  • آنها اطلاعاتی را در مورد منابع اقتصادی شرکت و مطالبات نسبت به منابع، از جمله بدهی ها و حقوق صاحبان سهام ارائه می دهند.
  • آنها به سهامداران، مدیریت، سرمایه گذاران و طلبکاران در مورد چگونگی تغییر منابع و مطالبات یک شرکت در طی یک دوره اطلاع می دهند.

مطالب مرتبط: حقوق صاحبان سهام در یک شرکت چیست؟ (با تعریف و انواع) 

تفاوت گزارش های مالی و صورت های مالی

عوامل متعددی یک گزارش مالی را از یک صورت مالی متمایز می کند. در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:

محدوده

یک صورت مالی معمولاً شامل اطلاعات مربوط به یک موضوع خاص است، در حالی که یک گزارش مالی شامل اطلاعاتی در مورد چندین موضوع مرتبط است. به عنوان مثال، گزارش مالی سه ماهه می تواند شامل صورت تغییرات حقوق صاحبان سهام، صورت سود و زیان و ترازنامه باشد. یک گزارش مالی معمولی معمولاً شامل چندین صورت مالی است.

قالب بندی

صورت‌های مالی دارای قالب‌بندی خاصی هستند که آن‌ها را برای سرمایه‌گذاران، سهامداران یا اعتباردهندگان احتمالی واضح و قابل ارائه می‌سازد. به عنوان مثال، ترازنامه بدهی ها، دارایی ها و حقوق صاحبان سهام را به بخش های جداگانه تقسیم می کند. ترازنامه متعاقباً مبالغی را که برای هر بخش فهرست می‌کند جمع‌آوری می‌کند. متناوباً، گزارش‌های مالی دارای فرمت‌های تعریف‌شده نیستند، بنابراین می‌توانند همان اطلاعات را در ارائه‌ای متفاوت شامل شوند.

طول

یک گزارش مالی به طور کلی بسیار طولانی تر از یک صورت مالی است. این به این دلیل است که شامل چندین صورت های مالی است. گزارش‌های مالی معمولاً طیف کاملی از اطلاعات مربوط به سلامت مالی یک شرکت را پوشش می‌دهند، در حالی که صورت‌های مالی می‌تواند یک سند مختصر باشد که اطلاعات خاصی مرتبط با سلامت مالی یک شرکت را افشا می‌کند. به عنوان مثال، اگر تمام صورت‌های مربوط به حقوق صاحبان سهام، بدهی‌ها و دارایی‌ها در آن طول قرار گیرند، ترازنامه می‌تواند تنها دو صفحه باشد.

جزئیات

گزارش های مالی معمولاً به طور قابل توجهی جزئی تر از صورت های مالی است. این به این دلیل است که گزارش های مالی شامل تمام اطلاعات مربوط به وضعیت مالی یک شرکت است. در مقابل، یک صورت مالی به سادگی حاوی اطلاعات مالی در رابطه با جنبه خاصی از وضعیت مالی یک شرکت است. به عنوان مثال، یک گزارش مالی حاوی یادداشت هایی برای حساب های مالی است که به توضیح و خلاصه کردن محتوای گزارش کمک می کند.

مطالب مرتبط: چگونه یک مدیر مالی شویم (مزایا و مهارت ها) 

دقت

سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سهامداران عموماً ترجیح می دهند گزارش های مالی شرکت را به جای صورت های مالی برای سنجش سلامت مالی آن بررسی کنند. این به این دلیل است که گزارش مالی حاوی جزئیات کافی برای اندازه گیری دقیق سلامت مالی یک شرکت است. در مقابل، صورت های مالی می تواند منجر به تفسیرهای نادرست یا ناقص شود. به عنوان مثال، ترازنامه فقط عملکرد یک شرکت را در یک روز خاص بیان می کند.

آخرین مطالب
این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید:

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *