برخی از رهبران در ایجاد یک تیم و هدایت اعضای فردی برای توسعه و رشد با شرکت موفق هستند. وقتی از خود می‌پرسید چرا چنین است، ممکن است عوامل زیادی از جمله ترکیب ویژگی‌های مدل‌های مختلف رهبری را در نظر بگیرید. درک این مدل ها ممکن است به شما در بهبود توانایی های رهبری کمک کند.
در این مقاله، مدل‌های رهبری متفاوتی را به شما معرفی می‌کنیم که می‌توانید برای تیم و شرکت خود اتخاذ کنید.
رهبری در کسب و کار چیست؟
معنای رهبری بسته به موقعیت و افراد درگیر متفاوت است. رویکردهای مختلفی برای حمایت از اعضای تیم در دستیابی به اهداف خاص شرکت و نقش آنها وجود دارد، اما رهبران معمولاً دارای ویژگی های زیر هستند:
- ارتباط شفاف با تاکید بر گوش دادن فعال
- اعتماد به نفس
- کارایی و بهره وری
- صداقت
- ویژگی های الهام بخش
- حل مسئله
مطالب مرتبط: ۲۰ ویژگی یک رهبر بزرگ (با نکات)
مدل های رهبری چیست؟
رهبری مفهومی انعطاف‌پذیر از نظر روش‌ها و مدل‌های مورد استفاده برای کاربردهای خاص است. برخی از رهبران در یک دسته رهبری واحد قرار می‌گیرند، در حالی که برخی دیگر از مدل‌های رهبری متفاوت استفاده می‌کنند و آنها را برای بهترین تناسب با موقعیت خود تطبیق می‌دهند. مدل‌های مختلف رهبری معمولاً به‌عنوان راهنماهایی استفاده می‌شوند که به تشریح رفتارهای رهبری خاص و نحوه موثر بودن آنها برای محیط ها و موقعیت های خاص می پردازد.
یک مدل رهبری نمونه هایی از نحوه رهبری را نشان می دهد. این با سبک رهبری متفاوت است، که نشان‌دهنده روشی است که یک فرد بر اساس ترکیبی از شخصیت، صنعت، فرهنگ محل کار و ایده‌آل‌هایی که از مدل‌های مختلف رهبری استخراج کرده‌اند، رهبری می‌کند. مدیران اغلب سبک رهبری خود را مطابق با آنچه جو می خواهد تنظیم می کنند و این سبک می تواند عامل تعیین کننده در موفقیت یک پروژه یا تیم باشد.
مطالب مرتبط: چگونه به یک رهبر تیم موفق تبدیل شویم
۸ نوع مدل رهبری
در حالی که انواع مختلفی از سبک های رهبری وجود دارد، بسیاری از آنها در محدوده وسیع تری از یک مدل رهبری قرار می گیرند. الگوهای اصلی رهبری عبارتند از:
۱. رهبری تیم محور
رهبران تیم گرا با ایجاد یک محیط تیمی مشارکتی که در آن تمرکز بر پرورش نقاط قوت فردی هر یک از اعضای تیم است، آنها را تشویق می کنند تا از طریق همکاری و انگیزه به بالاترین پتانسیل خود به عنوان فردی و تیمی دست یابند، نمونه مثبتی را ارائه می دهند.
رهبری تیممحور که اغلب به عنوان “رهبری مردم مدار” شناخته می شود، یکی از موثرترین ها از نظر کارایی، بهره وری، مشارکت کارکنان و رضایت کارکنان است.
مرتبط: ۱۸ نوع ارزیابی رهبری
۲. کوچینگ (مربیگری)
یک رهبر کوچینگ تلاش می کند تا نقاط قوت فردی را شناسایی کند و با اعضای تیم برای توسعه استراتژی هایی برای رشد کار می کند. این رهبر بر موفقیت کلی شرکت تمرکز می کند و برای دستیابی به آن از طریق کوچینگ اعضای تیم خود، ارائه پشتیبانی و ابزارهایی برای ایجاد نقاط قوت آنها تلاش می کند تا بتوانند از آنها برای کمک به موفقیت شرکت استفاده کنند. یک رهبر کوچینگ به جای اینکه وظیفه محور باشد، هدف محور است و آنها موقعیت ها را به عنوان یک “تصویر بزرگ” به جای تمرکز بر جزئیات مشاهده می کنند.
مرتبط: رهبری عملیاتی چیست؟ (اهمیت، وظایف و صفات)
۳. وابسته
یک رهبر وابسته در ایجاد تیم هایی که در آن اعضا به خوبی با یکدیگر کار می کنند تا کیفیت و بهره وری را افزایش دهند، برتر است. این رهبر از اعضای تیم در حفظ وحدت در گروه حمایت می کند و آزادانه برای دستاوردها ستایش می کند. یک رهبر وابسته، اعضای تیم را برای دستیابی به اهداف و حل و فصل هر گونه تعارض دوستانه بین گروه تشویق می کند. این نوع رهبر اغلب یک تیم را برای ایجاد الهام، تیم سازی و روحیه کارکنان مدیریت می کند.
مطالب مرتبط: رهبری موقعیتی چیست؟ تعاریف، مزایا، معایب و مثال ها
۴. مشارکتی
این سبک رهبری که اغلب به عنوان رهبری دموکراتیک از آن یاد می شود، ترکیبی از زیرمجموعه های رهبری است که به عنوان رهبران معتبر، مقتدر و با تفکر گروهی شناخته می شوند.هر یک از این زیرمجموعه ها بر بازخورد سازنده، ارتباطات و گفتگوی باز برای متحد کردن تیم و به ارمغان آوردن موفقیت برای سازمان تمرکز می کنند.یک رهبر مشارکتی تلاش می کند تا تیم خود را برای تعیین و رسیدن به اهداف تشویق کند و فرآیندهای کارآمدی را برای تسهیل بالاترین سطح ممکن از بهره وری ایجاد کند.ویژگی منحصر به فرد رهبران دموکراتیک این است که آنها به دنبال بازخورد و مشارکت اعضای تیم در تصمیم گیری هایی هستند که بر کل تیم تأثیر می گذارد.
مرتبط: فلسفه رهبری: چیست و چگونه می توان یکی را ایجاد کرد
۵. رهبری استبدادی
رهبران مستبد یا خودکامه به شدت وظیفه محور هستند و علاقه چندانی به تصمیم گیری مشترک ندارند. این نوع از رهبران بر کنترل کامل تیم خود اصرار دارند و از طریق قوانین و مجازات ها به آنها انگیزه می دهند.
در حالی که این نوع رهبری معاملاتی می تواند در موقعیت های فوری موثر باشد، تمایل به کنترل کامل بر اعضای تیم می تواند منجر به کاهش انگیزه، عدم رضایت کارکنان و جابجایی بیشتر کارکنان شود. رهبران اقتدارگرا ممکن است ویژگی های زیر را نشان دهند:
- به شدت وظیفه محور
- بسیار ساختار یافته
- تصمیم گیری مستقل
- با پایبندی به یک برنامه سخت رشد می کند
- اقتدار غیرقابل انکار را مطرح می کند
- از قوانین و مجازات ها برای ایجاد انگیزه استفاده می کند
- تمرکز بر تعیین و رسیدن به اهداف
مرتبط: راهنمای شما برای رهبری عملکردی
۶. رهبری باشگاه کشور
این سبک رهبری متمرکز بر مردم بر این فرض تکیه دارد که اگر اعضای تیم از شغل خود رضایت داشته باشند، طبیعتاً کار آنها بهتر است. این رهبران عمدتاً از تقویت مثبت برای تشویق تیم خود برای دستیابی به اهدافشان استفاده می کنند. در نهایت، این سبک رهبری که گاهی از آن به عنوان رهبری خدمتگزار یاد می شود، به دنبال ایجاد محیطی از ارتباطات و روحیه بالا است، به این امید که اعضای تیم احساس ارزشمندی کنند چرا که ممکن است آنها را درگیر کارهای روزانه و موفقیت بلندمدت شرکت کند.
از نظر تئوری، اعضای تیم که احساس ارزشمندی می کنند از کار خود لذت می برند و خروجی با کیفیت بالاتری تولید می کنند. آنها به شرکت وفادار هستند و محیط کار دلپذیر و مثبت است. نکته منفی این است که این رهبران تقریباً به طور کامل بر شادی اعضای تیم خود متمرکز هستند و اجازه می دهند بهره وری نادیده گرفته شود. ناتوانی در سرزنش یا اجرای قوانین ناشی از ترس از به خطر انداختن روابط آنها با اعضای تیم، محو کردن خطوط قدرت منجر به سطوح غیر استاندارد بهره وری و عدم رشد می شود.
مطالب مرتبط: نحوه ایجاد یک استراتژی بازاریابی رهبری فکری در ۵ مرحله
۷. رهبری ضعیف
این رهبر احتمالاً کم اثرترین سبک رهبری است که از نتایج، انگیزه یا کار گروهی جدا است. این نوع از رهبران که معمولاً به عنوان رهبران بی طرف شناخته می‌شوند، به افراد یا تولید اهمیت چندانی ندارد و تا حد امکان تلاش کمتری برای انجام کار انجام می دهد، زیرا هیچ علاقه ای به موفقیت بلندمدت شرکت یا اعضای تیم آن ندارند. از مزایای این نوع رهبری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- حل مشکل بین اعضای تیم را تسهیل می کند
- کارمندان به دلیل آزادی خودگردانی می توانند شادتر باشند
- کارمندان آزادند تا ایده های خود را امتحان کنند
این رهبران ممکن است اعضای تیمی داشته باشند که علاقه خود را برای موفقیت شرکت از دست می دهند، زیرا رهبر آنها علاقه ناچیز به آنها یا کارشان نشان می دهد. این رهبران ممکن است از یک سبک مدیریتی “مدیریت تفویض اختیار و غایب شدن” استفاده کنند که اساساً به تیم خود اجازه می دهند هر کاری را که می خواهند انجام دهند و به کارکنان اجازه می دهند تا درگیری های داخلی را بدون راهنمایی یا رهبری تحمل کنند. این می تواند منجر به عدم پاسخگویی، مدیریت ضعیف زمان و ناکارآمدی در بین تیم ها و افراد شود.
مطالب مرتبط: مثال‌هایی از فلسفه رهبری که به شما کمک می‌کند خودتان بنویسید
۸. رهبری بوروکراتیک(وابسته به امور اداری)
مدیرانی که روسای بهتری نسبت به رهبران عملی هستند، ممکن است رهبری بوروکراتیک را اتخاذ کنند. این نوع رهبری شامل تمرکز شدید بر روی نتایج و عملکرد، تاکید بر یک زنجیره دقیق از فرماندهی و پاسخگویی به هیئت مدیره یا سهامداران است. یک رهبر بوروکراتیک فرآیندهای غیرقابل مذاکره ایجاد می کند و اعضای تیم را در یک مجموعه مشخص از معیارها و اهداف نگه می دارد که به مدیر اجازه می دهد تا نتایج را دنبال کند.
این نوع رهبری در صنایعی که مستلزم رعایت دقیق استانداردهای ایمنی و مقررات قانونی هستند به بهترین وجه استفاده می شود و در صنعت خلاق به خوبی کار نمی کند زیرا خلاقیت و ایده های جدید را خفه می کند و فردیت و همکاری را از بین می برد.
مرتبط: رهبری کاربردی در پرستاری (به علاوه مهارت های مهم رهبری)
بکارگیری سبک رهبری صحیح
الگوبرداری از رهبری تیم خود بر اساس یک سبک واحد می تواند فرهنگ خاصی را در تیم شما ایجاد کند. از آنجایی که افراد متنوع و چندوجهی هستند، این فرهنگ ممکن است در دراز مدت برای تیم شما مفید نباشد. با داشتن یک ایده روشن از اهدافی که برای تیم خود تعیین کرده اید، ممکن است بتوانید مهارت ها، شخصیت ها و نقاط قوت متنوع اعضای تیم را که می توانید برای کمک به موفقیت خود استفاده کنید و مدیریتی که ممکن است به تسهیل این موفقیت کمک کند، درک کنید.
برای اجرای موفقیت‌آمیز ارزش‌های رهبری، معمولاً تشخیص اینکه چه بخش‌هایی از هر مدل رهبری ممکن است نوع فرهنگ و موفقیتی را که می‌خواهید تیم شما تجربه کند، ارتقاء دهد، بسیار سودمند است. بخش‌های مختلف کسب‌وکار ممکن است از ترکیب‌های متفاوتی از ارزش‌های رهبری بهره‌مند شوند، به همین دلیل مهم است که در آزمایش چیزهای مختلف و ارزیابی موفقیت‌های کوتاه‌مدت هر کدام از نظر محیط کار، حفظ کارکنان و درآمد ایجاد شده انعطاف‌پذیر باشید.
یک پاسخ